sa, harti asalna hiji, saperti dina sarupia, |
sabada, bada. |
sabilulungan, silihtulungan, sapapait-sa- |
|
sataun, sapuluh jsté.; rarangkén basa |
sabah, baraya; bandingkeun nasabah. |
|
mamanis. |
|
upamana: sabapa, sarua bapana; saka- |
sabak, alat paranti nulis (baheula) tina sa- |
sabit, kasabit, kasabit-sabit, kasebut- |
|
daék, kana naon baé daékna jsté.; ilik- |
|
rupaning batu ipis, nulisna ku gerip, tulis- |
|
sebut dina salahsahiji perkara. |
|
an dina katerangan di hareup. |
|
anana babari dipupus deui. |
|
nyabit-nyabit, nyebut-nyebut atawa |
saab, ngaran sarupaning gas anu timbul ti- |
saban, unggal: saban bulan, unggal bulan. |
|
mamawa ngaran batur atawa urusan sé- |
|
na cai nu kapanasan atawa dipanasan; |
Sa'ban, ngaran bulan Rewah. |
|
jén dina perkara nu keur diuruskeun: Ké |
|
setum. |
|
nispu Sa'ban, tengah-tengah bulan |
|
heula, entong waka nyabit-nyabit perka- |
saapan, sabangsa badodon tapi léah |
|
Sa'ban: Malem nispu Sa'ban sok dipaké |
|
ra baréto, nu ayeuna baé heulaanan. |
|
jeung teu diseuweuan, paranti nandéan |
|
ngadoa supaya dipanjangkeun umur, di- |
sabongbrong, salancar, sawajarna, teu |
|
lauk anu maralik ka hilir dina waktuna pa- |
|
lobakeun rejeki jeung ditetepkeun iman. |
|
maké pikir rangkepan: ulah sabongbrong, |
|
rakan diampet (disaatan). |
sabandar, 1. sahbandar, kapala palabuan; |
|
ulah mikir salancar, kudu boga pikir rang- |
saar, enggeusan atawa teu jadi (kaulinan |
|
2. ngaran sarupaning aliran maénpo. |
|
kepan; lain sabongbrong, lain sawajarna |
|
barudak). |
sabar, tawekal dina ngarandapan kasusah |
|
tapi aya hal anu disamunikeun. |
|
nyaarkeun, ngeuweuhkeun atawa nga- |
|
atawa musibat; sabalikna tina aral ata- |
sabot, wancahan tina sabuat, sawaktu, |
|
batalkeun: nyaarkeun jangji, ngabatal- |
|
wa ngarasula: Jalma sabar kakasih Allah. |
|
eukeur …: Sabot pribumi bongoh, sé- |
|
keun jangji. |
|
nyabarkeun manéh, nyabar-nya- |
|
mah anyar pinanggih téh maling radio |
saat, béak caina (sumur, kulah, walungan): |
|
bar manéh, nahan napsu, nahan piam- |
|
tuluy kabur, keur waktu pribumi bongoh. |
|
Sumur Jamjam di Mekah, dialaan caina |
|
bekeun. |
sabraha, sabaraha. |
|
ku rébuan jelema ogé teu daékeun saat, |
|
disabaran, dilawan ku sabar, teu dike- |
sabrang, 1. sebrang, peuntas; 2. cabé ge- |
|
teu béak-béak caina. |
|
rasan. |
|
dé. |
|
nyaatan, ngorotan caina. |
|
sabar darana, darana. |
|
nyabrang, nyebrang, meuntas, biasa- |
|
nyaatkeun, sina saat pisan (parakan, |
sabaraha, kecap pananya pikeun nanya- |
|
na meuntas laut. |
|
kuakan jsté.). |
|
keun lobana. |
|
urang sabrang, urang sebrang, |
|
kasaatan, (lauk) aya di nu saat. |
|
sababaraha, loba, pirang-pirang. |
|
urang pasabrangan, urang peuntas, |
|
kawas jeler kasaatan (babasan), teu |
|
teu sabaraha, teu pira. |
|
jelema ti daérah atawa nagara nu kaha- |
|
daék cicing (barudak). |
sabataé, laluasa, samemena, sangeunah- |
|
langan ku laut. |
sa'at, waktu atawa waktu nu sakeudeung |
|
na: Geus pangsiun sabataé rék nyanya- |
sabrayna, bray. |
|
pisan. |
|
baan ogé, asal boga keur ongkosna. |
sabren, ngaran duit emas, pon Inggris. |
saba, 1. (nyaba), indit ti imah ngajugjug |
sabda, dawuhan: sabda Nabi, dawuhan |
sabuk, beubeur nu biasana dijieun tina ku- |
|
tempat nu jauh, biasana ayeuna mah |
|
atawa pangandika Nabi. |
|
lit maké katimang; lemesna beulitan. |
|
maké tutumpakan; 2. (Saba), ngaran ka- |
|
sabda pandita rain (basa bujangga), |
|
disabuk, maké sabuk pikeun mageuhan |
|
om baheula di Yaman (Arab) nu kungsi |
|
pangandika raja kudu beunang diperca- |
|
samping atawa calana. |
|
ngadegkeun karajaan subur ma'mur ker- |
|
ya kawas sabda pandita, raja teu meu- |
|
nyabukan, nerapkeun sabuk ka batur. |
|
ta raharja, tapi ahirna ancur lantaran |
|
nang cidra. |
|
nyekel sabuk milang talu, tandang |
|
maranéhanana nukang-nonggong ka Pa- |
sabet, nyabet, ngadék, ngagitik, biasa |
|
ngalawan musuh. |
|
ngéran (Qur'an surat ka 34). |
|
bari lumpat atawa bari tumpak kuda. |
sabun, ngaran barang nu ngandung soda |
|
nyanyabaan, mindeng nyaba. |
sabia-bia, sakarep-karep (budak ulin |
|
pikeun nyeuseuh papakéan jsté. |
|
panyabaan, tempat nu disaba. |
|
jsté.). |
|
nyabun, mandi maké sabun. |
|
kasaba, kasorang, kadatangan: Kabéh |
sabil, jalan. |
|
nyabunan, ngagosok-gosokkeun sabun |
|
kota gedé di Pulo Jawa ku manéhna |
|
sabilillah, jalan Allah; jalan, usaha ata- |
|
kana seuseuhan jsté. |
|
geus kasaba, geus kasorang. |
|
wa tarékah nu dipikarido ku Allah. |
|
sabun mandi, sabun paranti mandi, bi- |
|
saba kota, mindeng ka kota (ti lembur). |
|
perang sabil, wancahan tina perang |
|
asana seungit. |
|
saba leuweung, mindeng leuleuweung- |
|
sabilullah, perang di jalan Allah, perang |
|
sabun seuseuh, sabun paranti nyeu- |
|
an. |
|
ngabéla agama, ngabela nu bener ceuk |
|
seuh, kukumbah jsté. |
|
cau saba, ngaran cau sabangsa cau ke- |
|
agama Islam. |
|
maén sabun, kongkow maén teu sawa- |
|
pok. |
|
maot sabil, maot sahid; sahid. |
|
jarna (worstelen, boksen jsté.). |
sabab, marga, lantaran; lemesna margi. |
|
sabil (haté), mikiran dua perkara nu |
|
kuéh sabun, ngaran kuéh sarupaning |
|
nyabab, nanyakeun sababna atawa |
|
beurat (sabobot) kudu dipilih salahsahiji, |
|
dodol dituhurkeun, bangunna siga sabun |
|
nempuhkeun. |
|
mangkaning taya mendingna. |
|
mandi. |