| a. 1. aksara kahiji dina alpabét, 2. pondokna |
|
bun mandi téh abéh beresih! |
|
waé abran-abragan atoheun. |
|
tina are: 1 a = 100 m²; 3. sahiji-hijina: |
abéwara, béwara. |
abrét, ngabrét, abrét-abrétan, lumpat |
|
Lawon 5 m a Rp 50,-; 4. kagungan; apu- |
aben, lemesna tina adu. |
|
bari ajrét-ajrétan: Kuda téh barang leu- |
|
putra, kagungan putra: Arjuna apuputra |
aber, ngaber, aber-aberan, nyanyabaan |
|
pas ti gedoganana, mani ngabrét; Waktu |
|
Abimanyu; ngalakukeun: Prabu Salya ka- |
|
atawa ulin-ulinan ka nu jarauh: Éta mah |
|
ka luar ti sakola, barudak abrét-abrétan, |
|
soran ing ayuda; nuduhkeun pangarep- |
|
Si Anu, gawéna ngan aber-aberan waé, |
|
bawaning ku bungah rék liburan lila. |
|
ngarep: Mugia tinekanan sapaneja; 6. |
|
arang aya di imah. |
abreg, ambreg, ngambreg, daratang |
|
nuduhkeun harti sabalikna: asosial. |
Abiasa, salahsahiji luluhur Pandawa jeung |
|
babarengan: Basa Haji A datang ti Mekah, |
| aa, nénéhna tina akang (basa budak): Nyai, |
|
Kurawa. |
|
nu narepungan mungguh ngambreg. |
|
ari Aa bobo kénéh? |
abid, budak beulian. |
abring, ngabring, ngabrul babarengan: |
| aang, robahan tina aa. |
abig, ampig, bilik juru tilu dina pongpok leuit |
|
Parasiswa ngabring ka lapang rék olah- |
| abab, hawa ambekan anu kaluar tina irung |
|
atawa imah bapang. |
|
raga. |
|
atawa tina sungut: Ngaheumheum kapol |
abir, péso abir, péso ipis, rubakna méh tilu |
|
diabring-abring, diiring-iring ku jelema |
|
ka dinyah, ambéh teu bau abab. |
|
ramo paranti saksak-siksik di dapur. |
|
loba: Tukang sulap diabring-abring ku |
| abad, mangsa 100 taun: Bangsa Walanda |
abis, béak. |
|
barudak. |
|
ngajajah Indonésia téh tilu satengah |
|
abis bulan, béak bulan, tutup bulan: |
abrug, abrug-abrugan, teu daék cicing sa- |
|
abad; Antara taun 1700 jeung taun 1800 |
|
Engké waé abis bulan rekening téh bawa |
|
kapeung bari ajrug-ajrugan: Paingan atuh |
|
disebutna abad ka-18. |
|
deui ka dieu. |
|
abrug-abrugan domba téh, da tiporos. |
| abadi, lana, langgeng: Mugia Indonésia pi- |
|
abis bulan abis uang (babasan), pang- |
abrul, ngabrul, ka luar atawa indit baba- |
|
nanggih kamerdikaan anu abadi. |
|
hasilan (gajih) anu pas-pasan, ngan cukup |
|
rengan: Ku sabab hadé soréna, nu rék la- |
| abah, 1. bapa: Didi caritakeun ka abah ma- |
|
sabulaneun-sabulaneun. |
|
lajo ngadu langlayangan mani ngabrul. |
|
néh isukan ka dieu kituh!; 2. sesebutan ka |
abjad, péréléan aksara Arab; alif, ba, ta, |
|
abrulan, aleutan nu ngabring: Abrulan |
|
nu pantes dipibapa: Guguru maénpo mah |
|
tsa, jim, ha jst. |
|
nu tadi téh sihoréng anu tas kerjabakti. |
|
kudu ka Abah Anu. |
ablag, ngablag, ngemplong, muka waé: |
|
abrul-abrulan, laleumpang babarengan |
| abang, bang, 1. akang, kaka (sesebutan |
|
Ulah diantep sina ngablag kitu lawang téh, |
|
teu puguh nu dijugjug: Nu rék darerep |
|
ka urang Jakarta): Abang Amat geus lila |
|
peundeutkeun pantona! |
|
téh abrul-abrulan ka ditu ka dieu béakeun |
|
ngumbara di Cianjur; 2. beureum: Tanah |
|
Ublug-ablag, lega: Di Sumatra mah ta- |
|
pibuateun. |
|
Abang téh hartina taneuh beureum. |
|
nah téh ublug-ablag kénéh. |
abu, abuya, bapa kuring, sesebutan ka jal- |
|
abang-abang lambé, beureum biwirna |
ablu, ngablu, ulin ka mana-mana, teu puguh |
|
ma kadua atawa ulama nu dipikolot: Dupi |
|
wungkul, ukur keur ngangeunahkeun haté |
|
gawé (taya gadag): Naha rék sina ngablu |
|
Abuya parantos sabaraha taun yuswa? |
|
nu séjén: Béhna mah nyarita rék kitu rék |
|
waé budak téh? |
abur, diabur, dikencarkeun sina néangan |
|
kieu téh abang-abang lambé wungkul. |
abon, daging meunang ngulub disuiran, di- |
|
hakaneun sorangan (sato): Ulah diabur |
| abar, sinaran, éndah: Encit téh bungkus ku |
|
sambaraan, terus digoréng nepi ka garing. |
|
domba téh, bisi ngaranjah kebon batur. |
|
keretas anu alus, talian ku pita sutra |
abong, abong-abong, abong deui, |
|
abur-aburan, nyingkah jauh bari pipin- |
|
sangkan hadé abarna; Éta bedog téh |
|
abong kéna, sok dikedalkeun lamun aya |
|
dahan tempat: Lantaran sieun katangkep, |
|
ngan alus abar wungkul. |
|
hal anu karasana teu merenah, teu pan- |
|
manéhna abur-aburan. |
|
ngabar, ngamangkeun: Waktu nénjo |
|
tes atawa teu hadé: Abong-abong usum |
abus, asup, ka jero; lemesna ka lebet: |
|
anu ngabar-ngabar gobang, pada ngara- |
|
sagala mahal, nawarkeun téh teu kira-ki- |
|
Peundeutkeun panto dapur téh, hayam |
|
sa risi. |
|
ra; Abong deui barang-béré téh, bet ngan |
|
bisi abus!; Pun anak teu acan tiasa abus |
|
pangabaran, kakuatan gaib anu kasiatna |
|
sasiki; Abong kéna (kéna-kéna) geus |
|
ka sakola, margi séépeun tempat. |
|
pikaajriheun, pikasérabeun: Kawasna Ma- |
|
beunghar, teu nanya-nanya acan. |
acak, ngacak, ngalakukeun pagawéan teu |
|
ma Anu mah kagungan aji pangabaran. |
|
abong biwir teu diwengku, abong lé- |
|
nurutkeun aturan, balukarna jadi teu bé- |
| abdas, lemesna tina wulu. |
|
tah teu tulangan (babasan), jelema anu |
|
rés: Ulah ngacak macul téh!; Ulah ngacak |
| abdi, lemesna tina kuring. |
|
ngomongna sakarep-karep (ngomong teu |
|
kadaharan! |
|
abdi-abdi, rayat: Abdi-abdi arusaha |
|
reujeung wiwaha). |
|
acak-acakan, teu bérés. |
|
sangkan kaamanan buru-buru pulih deui. |
abot, lemesna tina beurat. |
|
ngacak-ngebur, kokomoan, mangpang- |
|
ngabdi, ngawula: Parapagawé pada |
abrag, kasar: Weweg dipan téh ieuh, ngan |
|
meungpeung: Ngacak-ngebur pisan hi- |
|
jangji, moal ngijing sila béngkok sembah, |
|
pagawéanana waé abrag pisan. |
|
rupna téh, abong kéna salieuk béh. |
|
enggoning ngabdi ka nagara téh. |
|
abrag-abragan, ajrug-ajrugan: Barang |
acan, tacan, encan, 1. kecap nu nuduhkeun |
| abéh, ambéh, supaya, sangkan: Maké sa- |
|
éta budak ditémbongan cocoan, tuluy |
|
kaayaan saméméh kajadian; 2. kecap pa- |