Kamus Basa Sunda ( ADIL - AFDOL )


boh kapinteran boh kabeungharan jste.
kal unggul: Aduan déwék mah itu tuh nu aéh, sandirasa, mun poho, kagét atawa

adigung-adiguna (kekecapan), adigung
daragem!
héran: Aéh, na poho-poho teuing; kagét:

kacida.
adu-aduan, 1. kalakuan ngadu-ngadu-
Aéh, na bet morongos waé?; héran: Aéh
adil, merenah, dina tempatna, teu beurat
keun sasatoan: Adu-aduan téh pan dila-
kutan?

sabeulah: Pantes waé rék sisirikan ogé da
rang ku nagara; 2. pamaénan, saperti
aéh-aéh, leuwih anteb batan aéh: Aéh-

teu adil.
ngalung geulang, ngalung bal jsté.: Di Pa-
aéh Babanjaran, turun mandi ka pancur-

pangadilan, tempat mariksa, nimbang
sar Malem mah jelema lolobana ngarogrog
an (sisindiran).

nimbang jeung mutus perkara.
adu-aduan.
diaéh-aéh, dianggap anéh: Tingkah-
adipati, gelaran bupati (baheula), sabada
ngadu, maén: Rajakaya béak dipaké
lakuna ku batur salemburna diaéh-aéh.

meunang gelaran aria.
ngadu.
ngaéh, teu eureun ménta saméméh di-
admiral, laksamana, kapala angkatan laut.
tukang ngadu, tukang maén.
béré atawa dilaksanakeun: Éta budak ti
adol, atah adol (babasan), kurang ajar:
pangaduan, tempat ngadu.
tadi ngaéh, hayangeun cocoan.

Atah adol éta ucing téh, geus gewewek
ngadu angklung (babasan), papaduan,
diuah-aéh, dibagéakeun: Barang datang

deui waé kana anak hayam.
paréa-réa omong nu taya gunana.
manéhna diuah-aéh.
adon, ngadon, ngalakukeun hiji hal di tem-
ngadu-ngadu, 1. ngakalan supaya nga- aén, 1. pribadi; fardu aén, kawajiban aga-

pat séjén: Mun ngadon dahar di Kebon Bi-
jodo: Embok Anu mah geus kasohor sok
ma anu dilakonan ku dirina pribadi; 2.

natang, di sawah, di sisi walungan jsté.
ngadu-ngadu; 2. ngaranjing-ranjing ra-
panon.

sok nimat.
hab imah: Geus bérés ari natahanana mah,
keuna ku aén atawa lara aén (baba-

adonan, campuran bahan pikeun nyieun
ngan kari ngadu-ngadu waé.
san), meunang cocoba lantaran ku "pa-

kuéh jsté.: Adonan kuéh téh dikanacitak-
ngadu-ngadu raja wisuna (paribasa),
nenjo" batur (loba teuing nu muji): Ari

ankeun, tuluy diasupkeun kana pangba-
ngahudang amarah dua jelema sina beng-
aya nu muji kudu nyebut alhamdulillah,

karan.
kah.
supaya teu keuna ku aén.

titirah ngadon kanceuh (paribasa),
mangadu, kelak: Ari teu suka mah ma-
aénal yakin, yakin.

néangan kasenangan, tapi kalah meunang
ngadu waé ka hakim. aér, ér, cai.

kasusah.
maradukeun, istori: Teu percaya déwék
aér emas, sabangsa pulas nu hérang si-
ador, ngador, udar-ador, indit-inditan ka
mah, ulah sok maradukeun ka kolot téh;
ga emas.

nu jauh, teu puguh nu dijugjug: Cing adug, adug-adugan, babadug, ngagerak-
aér keras, barang éncér nu sok dipaké

atuh ulah ngan udar-ador waé, bantuan
gerakkeun badan hayang lésot: Najan
ku tukang patri supaya patrina pageuh;

indung sia di imah!
adug-adugan ogé moal bisa lésot silaing.
nu sok dipaké ngeueum naon baé supaya
adrés, 1. tujul surat, alamat: Adrés surat
adug lajer, adug songkol, adug-adugan
ulah buruk, ogé sok disebut formalin.

kudu tétéla pisan; 2. patut (harti injeu-
awahing ku nyeri: Buru-buru téang dok-
aér mawar, 1. sarup. kembang eros;

man): Nu kamari ka dieu téh geuning tu-
ter, itu nu gering mani adug lajer kitu.
2. minyak seungit tina kembang eros.

kang tipu, paingan teu jauh ti adrésna. aduh, nuduhkeun nyeri, kagét jsté.
aér pérak, logam éncér siga pérak, sok
adu, lemesna aben: Nuju sakola kénéh ogé
aduh-aduhan, terus-terusan nyebut
dipaké ngeusian termométer.

putra Bapa Anu mah parantos resep nga-
aduh.
jambu aér, jambu nu loba caina.

ben. aduk, 1. campuran apu, keusik, jeung semén aés, 1. papaés: Kancing leungeun baju po-

kuda adu, kuda nu sok dibalapkeun.
pikeun némbok; 2. galo.
tongan ngan aés wungkul; 2. laga, peta

domba adu, domba nu sok digelutkeun.
ngaduk, ngagalokeun: Tukang cét keur
ngarah pamuji: Jadi anggota panitia téh

hayam adu, hayam nu sok digelutkeun.
ngaduk cét beureum jeung cét bodas.
ulah ngan aés wungkul.

adu hareupan, jongok, tepung lawung:
ngaduk-ngaduk, ngawut-ngawut. aeud, sabangsa monyét.

Hayang adu hareupan jeung nu ngo-
campuraduk, campur.
kawas aeud (babasan), nya goréng nya

mongkeun déwék téh. adus, mandi pikeun ngaleungitkeun hadas
bangor; lalandian nu diucapkeun ka sa-

adu manis, disusurup ngarah sieup.
gedé.
handapeun ku nu keur rada keuheul bari

adu rényom, paréa-réa omong parebut aduy, meh ajur, ayud: Kulub sampeu mani
heureuy: Ka mana aeud-aeud téh, wayah

bebeneran.
aduy lila teuing ngulubna.
kieu acan daratang kénéh?

adu regeng, sataker tanaga: Sanajan aéb, nista, hina, matak éra pisan: Éta kala- aeuk, aeuk-aeukan, ceurik bedas, lila sari

adu regeng ogé moal karabut, da jero
kuan kacida aébna.
ngalagu: Kanyenyerian ku naon Nyi Isah

akar pancerna.
ngaébkeun, ngajadikeun aéb: Jaba ti
téh mani aeuk-aeukan kitu?

aduan, 1. jelema nu resep paséa: Ulah
ngaébkeun pikeun dirina téh, ngaéb- afdol, leuwih utama: Ngarah afdol mah, bé-

aduan teuing euy!; 2. nu ceuk urang ba-
keun baraya deuih.
as keur pitrah téh leuwihan baé ti tilu léter.

                                                                   ←←←                →→→

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V W Y

A – ACAN ALÉWOH – AMAR ANTOL – APRIKA
ACAR – ADIGUNG AMARAH – AMBURAN APRIL – ARIA
ADIL – AFDOL AMBURASUT – AMPUL ARIF – ASIH
AFGHANISTAN – AHLI AMPUN – ANCRUD ASIK – ATAR
AI – AKAD ANDALAS – ANGGARA ATAS – AWAT
AKAL – AKUT ANGGARAN – ANGKARA AWÉH – AYER
ALA – ALEUT ANGKARIBUNG – ANJANG AYEUH – AYUN

ANJEUCLEU – ANTING