|
diurugan (lombang), dieusian ku ta- |
|
jsté. |
|
paning kajadian nu umum: usum hujan, |
|
neuh, disaeuran. |
|
pausahaan, kahirupan, jalan pangupa- |
|
waktu mindeng turun hujan; usum kadu, |
|
asa kagunturan madu, kaurugan |
|
jiwa. |
|
waktu loba kadu arasak di mana-mana |
|
menyan putih (babasan), guntur. |
usap, ngusap, ngeunakeun dampal leu- |
|
jsté. |
| urunan, udunan. |
|
ngeun digalasarkeun: Nu salat, tas |
|
taya usumna, taya waktuna nu tang- |
| urung, pamungkus atawa sarupaning wa- |
|
awéh salam sok ngusap beungeut. |
|
tu. |
|
dah. |
|
ngusapan, ngusap sababaraha kali. |
|
jéngkol aya usumna, ékol mah … |
|
urung kasur, lawon nu disarungkeun |
|
kausap sétan (kekecapan), kagoda ku |
|
(kekecapan), pikeun nyindiran nu sok lo- |
|
tuluy dijejel ku kapuk jadi kasur. |
|
sétan nepi ka wani ngalampahkeun kaja- |
|
ba ékol (ékol mah taya usumna). |
|
urung kupat, anyaman daun kalapa nu |
|
hatan atawa pagawéan ma'siat. |
|
lain usum, lain wayah (kekecapan), |
|
dieusian béas keur nyieun kupat. |
|
ngusap birit bari indit (babasan), |
|
lain waktu anu pantes atawa merenah pi- |
| urup, ngurupkeun, nukeurkeun barang |
|
ninggalkeun pasamoan teu bébéja, ma- |
|
keun ngalakukeun salahsahiji hal. |
|
kana barang séjén nu sakira sarua pa- |
|
lah bari semu keuheul. |
usung-ésang, robahan tina asu-ésang, |
|
ngajina. |
usar, ngaran tutuwuan sabangsa séréh, |
|
ajag; harti injeuman jelema atawa jele- |
|
urup-urupan, tutukeuran barang ka- |
|
akarna seungit (sok dipaké sungkeman). |
|
ma-jelema nu ngabantu durjana ngalam- |
|
perluan sapopoé (cara baheula, méméh |
useup, sarupaning alat paranti ngala lauk, |
|
pahkeun kajahatan (kaki tangan). |
|
aya duit). |
|
kawat waja dielukkeun, diseukeutan sar- |
usur, duit pamayar ti nu nampa warisan ka |
| urus, ngurus, 1. ngatur, mémérés: ngu- |
|
ta diruruhitan. |
|
hakim agama (lobana 1/10 tina harga wa- |
|
rus imah jsté; 2. mulasara, méré dahar- |
|
nguseup, mancing, ngala lauk ku |
|
risan nu katampa). |
|
paké jsté.: ngurus orok, ngurus budak |
|
useup maké eupan. |
ustara, kaustara, kautara, kawentar, ka- |
|
(anak). |
|
uuseupan, ngaran sarupaning kasakit |
|
mashur. |
|
aras-urus, urus-urus, bébérés. |
|
dina tikoro, karasana nyeri neureuy. |
utag-atog, talag-tolog; tolog. |
|
pangurus, anu kapapancénan ngurus |
usik, obah lalaunan (awak, orok di jero |
utah, ngaluarkeun kadaharan nu geus di- |
|
(pakumpulan jsté.). |
|
beuteung indung); |
|
teureuy atawa nu diheumheum kénéh ti- |
|
teu urus, teu bérés, teu bener. |
|
heurin usik (kekecapan), heurin kacida |
|
na sungut, lantaran gering atawa mabok |
|
salah-urus, teu bener ngurus (pausa- |
|
nepi ka hésé usik. |
|
laut jsté.; lemesna luga. |
|
haan jsb.): Ku sabab salah-urus, réa |
|
teu bisa usik malik (kekecapan), teu |
|
utah uger, utah pohara. |
|
pausahaan nagara jadi bangkrut. |
|
bisa obah (nu gering ripuh, nu diborogod |
|
pangutahan, barang nu diutahkeun. |
| urut, 1. sésa atawa tapak: urut lalay, sé- |
|
jsté.). |
|
mani hayang utah iga (babasan), |
|
sa lalay (bubuahan); urut dikoét ucing, |
|
ngusik-ngusik, ngaheureuyan. |
|
ngarasa kacida sebelna, nénjo atawa |
|
tapak ...; 2. kungsi jadi …: urut jawara, |
|
ngusik-ngusik ula mandi, ula. |
|
ngadéngé kalakuan batur nu pikaijideun. |
|
kungsi jadi jawara, tapi ayeuna mah lain. |
usir, ngusir, nundung atawa ngabuburak. |
|
utah-étah, tadah-tuduh: Teu kudu diu- |
|
ngurut, mencétan bari mapay atawa |
usud, nyusud, mariksa atawa ngajujut |
|
tah-étah, teu kudu ditadah-tuduh (naon |
|
mencét disorodotkeun lalaunan (maké |
|
perkara kajahatan jsb.; bandingkeun |
|
pigawéeun), geus hideng sorangan (ba- |
|
minyak jsté. supaya lésang); lemesna |
|
susud. |
|
déga jsté.). |
|
ngaleles. |
usuk, kaso-kaso; kaso. |
utama, nyumponan sarat nu panghadé- |
|
ngurutan (ngurut) lauk, mencét beu- |
|
undak-usuk, undak. |
|
hadéna, taya cawadeunana; lemesna |
|
teung lauk pikeun nganyahokeun jalu |
usuk-ésék, seluk-beluk, sual-sual leutik, |
|
utami. |
|
atawa bikangna. |
|
tékték-béngék nu matak pusing: Nyako- |
|
ngutamakeun, ngautamakeun, nga- |
| uruy, 1. urug lalaunan (keusik jsb.); 2. ka- |
|
lakeun budak téh loba pisan usuk-ésék- |
|
heulakeun nu perlu. |
|
luar ciduh, lantaran kabita ku kadaharan |
|
na, loba urusanana, henteu babari. |
|
kautamaan, tingkah-laku nu utama. |
|
(biasana nu haseum-haseum). |
usul, 1. asal, dadasar; 2. perkara atawa |
|
nista, maja, utama (kekecapan), sa- |
|
matak uruy, pikabitaeun. |
|
sual (kahayang) nu disodorkeun ku sa- |
|
kali, dua kali (mun salah) hampuraeun |
| uruyud, arayad-uruyud, teu parageuh |
|
lahsaurang, timbangeun saréréa. |
|
kénéh, tapi katilu-kalina mah kudu diwa- |
|
atawa teu saringset jeung teu bérés |
|
kitab usul, kitab nu ngandung élmu da- |
|
rah enya-enya. |
|
(dangdanan atawa bubungkusan); ban- |
|
sar agama Islam, nya éta kaimanan; pa- |
utami, lemesna tina utama. |
|
dingkeun rayud. |
|
kih (fikih), tasaup. |
utara, ngutarakeun, ngémbarkeun, ngu- |
| usaha, ihtiar, ngagunakeun akal, tanaga, |
|
asal-usul; asal. |
|
mumkeun. |
|
modal jsté. pikeun ngadatangkeun reje- |
|
ngusulkeun, ngasongkeun usul. |
|
kautara, kaustara, kamashur. |
|
ki, saperti dagang, tani, barangjieun |
usum, musim, waktu anu dicirian ku saru- |
utatélan, nyebar ku pabéja-béja ti sau- |