|
da jasa atawa tanda kahormatan, nu |
meledos, kaambeu bau ka mana-mana. |
|
uncal. |
|
sok digantélkeun dina dada jsté. |
melekedekdek, mulek, matak peurih ka- |
menda, bosen, geus teu ngarasa hayang |
medalion, gagantél kongkorong atawa |
|
na panon (haseup). |
|
(kana kadaharan). |
|
gagantél ranté érloji nu siga medali. |
meleketektek, melekedekdek. |
mendak, lemesna tina manggih. |
medang, 1. pedang; 2. ngaran sarupa- |
melempem, 1. hurungna leutik, surem |
|
mendak taun, tepung taun, pangi- |
|
ning paré. |
|
cahayana (lampu); 2. harti injeuman, |
|
nget-nginget kana poéan maotna hiji |
meded, angkeub, reueuk rék hujan sacur- |
|
kurang sumanget, kurang giat. |
|
jelema, sidekah sataun sakali. |
|
cureun. |
melencing, kedul, mindeng teu datang |
mendang, matamendang, beunyeur. |
medekan, ngadeuheusan. |
|
ka pagawéan. |
mendek, cingogo nandakeun hormat (ba- |
medeng, lebeng, taya béja-béja. |
melengek, hookeun, ngarasa héran. |
|
heula). |
medenghel, handeueul, asa gondok. |
melenghir, kaambeu ka nu rada jauh |
mendeko, sila bari mando. |
medit, kumed, korét pisan. |
|
seungit kadaharan nu digoréng ata- |
mendelik, mundelik, ngadelék tanda |
medok, 1. lekoh, kentel: cikopi medok, |
|
wa dibeuleum. |
|
ambek. |
|
lekoh, loba kopina, henteu cawérang; |
melengmeng, ngelemeng, katénjo |
mendeyang, bureuyeung, nu reuneuh |
|
sambel medok, kentel, loba tarasina; |
|
remeng-remeng, henteu atra. |
|
bulan alaeun. |
|
2. harti injeuman, dalit: sobat medok, |
melengseng, melenghir. |
mendi, mana: Ditéangan ka mana-mendi, |
|
sobat dalit. |
melenguk, ngahuleng bari tungkul lanta- |
|
ditéangan ka mana-mana. |
medu, 1. mintul (péso, bedog jsté.); 2. |
|
ran susah. |
mending, 1. rada cageur (nu gering): Nu |
|
busung, kembung beuteung (kasakit): |
meles, hideung meles, hideung pisan |
|
gering téh ayeuna mah geus mending |
|
daék medu! ucapan nu hayang diper- |
|
sarta mulus, henteu kacampuran war- |
|
(geus aya mendingna).; 2. leuwih ha- |
|
caya. |
|
na séjén saeutik-eutik acan. |
|
dé: Mending mana, ka dokter atawa ka |
meg, kecap anteuran kana rasa handeu- |
meleték, mimiti témbong (panonpoé): |
|
dukun? |
|
eul: Ngadéngé budak teu lulus ujian, |
|
Waktu meleték panonpoé nu rék ka |
mendo, gula mendo, gula kawung nu |
|
mani meg baé haté téh! |
|
sawah geus manggul pacul. |
|
teu daékeun tuhur atawa nu babari lé- |
megah, mulya, punjul: ngarasa megah, |
|
ngabeleték, beletek. |
|
éh upama katiisan; sabalikna tina te- |
|
ngarasa mulya, punjul ti batur. |
melewong, molongo, sarta poék di jero- |
|
gar. |
|
kamegahan, kamulyaan, kaagungan. |
|
na (guha, torowongan jsb.). |
mendung, reueuk rék hujan; banding- |
mejé, 1. teu harus, basah (pepetasan); |
melid, kedul, mumulan. |
|
keun ngabendung. |
|
2. harti injeuman, taya kamajuan (usa- |
melik, siksik-melik, belik atawa belik- |
menekung, museurkeun pikiran ka Nu |
|
ha). |
|
an; belik. |
|
Maha Kawasa, nyuhunkeun dikabul |
mejen, 1. kabebeng, hésé ngising; 2. di- |
melung, kadéngé ka nu jauh. |
|
paneda, bari tungkul. |
|
séntri. |
|
hayam melung, hayam pelung, |
meneng, cicing. |
mekar, 1. beukah, tina kuncup jadi muka |
|
hayam anu tarik jeung lambat kongko- |
|
ali meneng, ali teu dimataan. |
|
(kembang); 2. harti injeuman, nambah- |
|
rongokna, sok kadéngé ka nu jauh. |
mengé, mingé, reureuh: teu meunang |
|
an, ngalegaan daérahna: Beuki gedé |
memedi, jurig, hantu; wedi. |
|
mingé, teu meunang reureuh, terus |
|
budak téh akalna beuki mekar; Seni |
memet, kecap memet, kecap nu diwa- |
|
disina digawé (omongan nu gegelen- |
|
tembang Cianjuran mekar ka mana- |
|
ngun ku engang-engang nu dicokot tina |
|
deng). |
|
mana. |
|
sawatara kecap nu penting dina hiji kali- |
menggah, lemesna tina mungguh. |
mela-melu, jauh mela-melu, bédana |
|
mah, upamana comro kadaharan nu |
mengi, asma, kasakit hésé ngambekan, |
|
gedé pisan, jauh kénéh pisan kana rék |
|
maké oncom di jerona; kérsut geus né- |
|
pangpangna upama katiisan; lemesna |
|
sarua. |
|
kér, sut disundut jsté. |
|
ampeg. |
melang, ngarasa salempang: melang ka |
mempan, mental, keuna atawa teurak: |
mengké, mangké, engké. |
|
(ku) budak, ngarasa salempang sieun |
|
ubar teu mempan, teu mental, teu |
mengkel, kakara asak di jerona, tacan |
|
budak kumaonam. |
|
teurak, teu matak cageur. |
|
dalu (bubuahan). |
melas-melis, welas. |
mena, samemena, sangeunahna, |
mengpeng, mengpengan, lumpat ata- |
meléng, lalawora, teu waspada, teu |
|
ngeunah-ngeunah, lantaran euweuh |
|
wa laju tarik pisan, hésé dieureunkeun- |
|
awas-awas. |
|
nu ngahalangan: Bangsat téh same- |
|
ana (kuda, mobil jsté): Béjana aya |
meleber, kaambeu ka mana-mana (seu- |
|
mena wé, da di imah euweuh sasaha. |
|
treuk nu kasamber ku karéta api nu |
|
seungitan). |
mencek, ngaran sato jarah sabangsa |
|
keur mengpengan. |
meledeg, meledek. |
|
embé leuweung gedéna sahandapeun |
menir, 1. beunyeur; 2. tuan atawa jura- |