|
das di jero beuteung. |
|
gaman baheula paranti nangkep jalma |
|
cai nyusu, cinyusu, cai beresih nu |
|
jaman cacing dua saduit (babasan), |
|
jahat atawa nu ngamuk mawa pakarang. |
|
luar ti jero taneuh. |
|
jaman baheula pisan. |
|
jalan cagak, jalan anu nyabang dua. |
|
cai hirup, cai anu terus-terusan ngo- |
|
cacingeun, kasakit dina beuteung, lan- |
|
sarung cagak, lancingan, lemesna |
|
cor, sarta hérang: Kancra karesepna |
|
taran cacing: Budak cacingeun sok di- |
|
tina calana. |
|
dina cai hirup, lain di rawa. |
|
kongkorongan ku kantéh. |
cagap, nyagap, nyabak, ngaragap, nga- |
|
cikahuripan, cai nu ngahuripkeun nu |
cadang, cadangan, sérep, sadiaan bisi |
|
rampa. |
|
matak nyageurkeun jiwa raga. |
|
teu mahi atawa bisi aya nu kudu diganti |
cagar, cagar alam, daérah, tanah naga- |
|
ciatah, cai nu teu ditaheur; harti in- |
|
(jalma atawa barang). |
|
ra nu teu meunang diganggu kaayaana- |
|
jeuman, barang paméré, perdio, gratis. |
cadas, sabangsa lapisan bumi anu teuas, |
|
na, boh sasatoan boh tutuwuhanana |
|
teu meunang cai atah (babasan), |
|
rupana semu konéng atawa semu bo- |
|
supaya ulah nepi ka musna. |
|
teu dipangmeunangkeun. |
|
das, rada uduhan ti batu. |
cager, dicageranan, diwatesan, teu |
|
cai asak, cai meunang naheur nepi ka |
cadél, kurang sampurna ngalisankeun sa- |
|
meunang sakama-kama nyokot kada- |
|
ngagolak. |
|
watara sora, pangpangna sora "r": Bu- |
|
haran. |
|
cai hérang, 1. cai ngalangkang; 2. cai |
|
dak leutik ngomongna cadél kénéh. |
cageur, séhat jasmani jeung rohani; le- |
|
asak nu teu dicampuran naon-naon, |
cadok, nyodor gado ka hareup: Urang |
|
mesna damang. |
|
henteu entéh, teu kopi. |
|
Mesir loba nu cadok. |
cahak, kahayang, kaperluan. |
|
henteu cai hérang-hérang acan |
cadong, alas sangu cadong, ompréng |
|
gedé cahak leutik cohok atawa ge- |
|
(babasan), teu disuguhan naon-naon |
|
pikeun sakitan. |
|
dé cahak manan cohok (paribasa), |
|
(teu cai-cai acan). |
|
dicadong, dialas, diwatesan (kadahar- |
|
gedé kénéh kahayang atawa kaperluan |
|
bisi aya ti cai ti geusan mandi (ba- |
|
an keur sakitan). |
|
manan pangasilan. |
|
basan), bisi aya kasigeung atawa kato- |
cadu, 1. buyut, pantang atawa pantrang: |
|
lain cahakna, lain loyogna, lain ajang- |
|
él mamaras rasana. |
|
Tatangga kuring cadu ngadahar tunggir |
|
na: Ari dicekel ku nu lain cahakna mah, |
|
cai susu, cisusu, sabangsa cai nu ka- |
|
hayam; 2. moal, tara: cadu mundur, ca- |
|
moal eucreug pagawéan téh. |
|
luar tina susu jalma atawa sato. |
|
du mandi. |
cahara, kahormatan: Atuh ngalampah- |
|
cai peureu, cipeureu, cai nu kaluar ti |
|
cadu mungkuk, haram dempak (ke- |
|
keun nu kitu mah matak leungit cahara. |
|
jero taneuh sarta ngandung jat anu si- |
|
kecapan), minangka sumpah moal daék |
cahaya, cahya, 1. geteran hawa (aé- |
|
ga tai hiang. |
|
ngéléhan manéh jsb. |
|
ther) nu ngalantarankeun barang-ba- |
|
cai meuting, tapak cai dina lawon nu |
caduk, waduk, cohagna tina tai. |
|
rang bisa katénjo ku panon; 2. sorot |
|
diantep baseuh teu dipoékeun. |
|
caduk waluh (harti injeuman), eusi wa- |
|
atawa sinar: cahaya panonpoé, caha- |
|
cai mulang, cai malik, sabagian cai |
|
luh gedé anu ngabulen sikina, konéng |
|
ya lampu; pameunteuna cahayaan, si- |
|
walungan anu balik deui ka girang saeu- |
|
sarta beyé. |
|
ga nimbulkeun cahaya. |
|
tik lantaran kateug atawa katahan. |
caé, 1. saga areuy, ngaran tutuwuhan |
cahél, 1. gaganti kadali, tambang dicang- |
|
gurat cai (babasan), teu puguh jangji- |
|
ngarambat, daunna sari amis paranti |
|
reudkeun (cangreud mulang) kana ca- |
|
na, sok robah tangtungan (sabalikna ti- |
|
nyeupah jeung dipaké ubar batuk ata- |
|
heum kuda. |
|
na gurat batu). |
|
wa sariawan; 2. saga tangkal, ngaran |
|
cuhal-cahél, caman-cémén, bangun |
|
lemah cai, daérah, nagara atawa tem- |
|
tangkal nu sok dipelak sisi jalan, sikina |
|
teu harayang (barangdahar). |
|
pat dilahirkeun sarta geus dicicingan ku |
|
bareureum sagedé-gedé kancing kamé- |
caheum, 1. tulang tempat caréham jeung |
|
karuhun ti jaman béh ditu. |
|
ja, ku barudak sok disanggray, didala- |
|
huntu (nu handap); 2. cohagna tina su- |
|
beungeut cai, kulit cai, widang cai beu- |
|
har (di Priangan Kulon). |
|
ngut. |
|
lah luhur. |
caéng, ukuran lobana paré (baheula). |
cahuleun, teu bisa walakaya lantaran |
|
buah cai, aci dangdaunan tutuwuhan |
|
sacaéng, 200 gédéng atawa geu- |
|
reuwas. |
|
jero cai saperti ganggeng jsb. nu nga- |
|
geus = 2 madéa = 4 tanggung = 10 |
cai, jat éncér saperti nu sok ragrag ti la- |
|
garibleg kawas cingcaw dina kulit cai, bi- |
|
lajer = 40 sangga. |
|
ngit lamun hujan. |
|
asa kapanggih dina cai cicing (ngajum- |
cag, kecap panganteur pagawéan kana |
|
cai karacak, cikaracak, cai (nyusu) |
|
bleng), di sawaréh tempat sok dirujak, |
|
ngécagkeun atawa nunda hanca: Cék |
|
nu nyakclakan kerep. |
|
digulaan, amis tiis. |
|
juru pantun, "Cag tunda di hanjuang |
|
cai leuncang, cileuncang, cihujan |
|
ka cai jadi saleuwi, ka darat jadi |
|
siang, teundeun di handeuleum sieum." |
|
nu nyangkrung dina taneuh. |
|
salebak (paribasa), layeut, runtut- |
cagak, 1. cabang dua cara buntut saéran, |
|
cai tawar, cai nu ngeunah diinum, hen- |
|
raut, silihayunkeun. |
|
angka 5 Romawi atawa aksara V; 2 ga- |
|
teu hambar atawa asin cara cai laut. |
|
hérang caina beunang laukna (ba- |