|
dipaitkeun, ditetepkeun bener-bener |
|
dahar; 3. mayar ungkluk. |
|
nu geus bisa hiber nuturkeun indung-ba- |
|
(aturan, waktu, harga jsté.). |
|
majegan, mayar pajeg; majegan sa- |
|
pana, tapi masih kénéh dipakanan. |
|
papait, kasusah, karerepet, saperti ka- |
|
wah, mayar pajeg sawah. |
pakang, pakang kawung, serat kawung |
|
papaténan, aya nu gering jsté. |
pajeng, 1. lemesna tine payung; 2. lemes- |
|
tina balukangna, sok dipaké tali useup. |
|
papaitna, hamperuna (lauk cai). |
|
na tina payu atawa laku. |
|
pakang cau, ramat cau tina gebogna. |
|
sapapait-samamanis, sabagja-sacila- |
pajodogan, sapajodogan, harita kénéh: |
pakanci, pakansi, waktu peré tina gawé |
|
ka, sauyunan boh keur senang, boh keur |
|
ditampik sapajodogan, ditampik harita |
|
(pikeun pagawé-pagawé) atawa tina di- |
|
aya kasusah. |
|
kénéh. |
|
ajar (murid-murid sakola). |
|
pait daging pahang tulang (baba- |
pajoréwat, pagorényang, parebut. |
pakansi, pakanci. |
|
san), mulus awak, langka katerap kasa- |
paju, maju, lemesna majeng: 1. gerak ka |
pakara, salengkepna, parabot ninun ba- |
|
kit, tara radang atawa borok; banding- |
|
hareup; sabalikna tina mundur: Mobil bi- |
|
heula (ninun ku leungeun). |
|
keun amis daging. |
|
sa maju bisa mundur, bisa gerak ka ha- |
pakarang, gagaman, parabot pikeun nga- |
|
geus karasa pait-peuheurna (baba- |
|
reup bisa ka tukang; 2. harti injeuman, |
|
jaga diri atawa pikeun ngayonan musuh. |
|
san), geus kaalaman sagala rupa nu teu |
|
mekar (kapinteran, usaha): Budak téh |
|
pakarang kuna, pakarang baheula, |
|
ngeunahna atawa nu matak susahna. |
|
maju sakolana, mekar uteukna, beuki |
|
saperti tumbak, panah, bandring jsté. |
|
mending pait ti heula tinimbang |
|
pinter; Usahana maju, beuki gedé lan- |
|
pakarang modéren, pakarang jaman |
|
pait tungtungna (papatah), kudu |
|
taran untung. |
|
ayeuna, saperti bedil, bedil mesin, bom |
|
asak heula badami, bisi jadi pacogrégan |
pajuaran, tempat tidur; lemesna tina |
|
jsté. |
|
di ahirna (urusan usaha, jual-beuli jsté.). |
|
enggon. |
pakaya, banda, tanah atawa pausahaan. |
| pajah, pajahkeun, pajar. |
pajurawet, pabeulit, tungteng ka ditu ka |
|
makaya, usaha, nyiar kipayah, saperti |
| Pajajaran, jajar. |
|
dieu (kawat, tali jsb.). |
|
tani jsté. |
| pajang, majang, mapaésan jeung nete- |
pak, 1. dimonopoli: Baheula ngala uyah |
|
makayakeun, mangusahakeun, né- |
|
bahan imah dina waktu rék pésta atawa |
|
jeung ngajualna dipak ku pamaréntah; |
|
angan rejeki: makayakeun indung, né- |
|
raraméan, kariaan jsté. |
|
2. kecap anteuran pikeun nandakeun so- |
|
angan rejeki keur nyumponan kaperluan |
|
papajangan, tempat nu dipapaésan |
|
ra (basa wewengkon): paksengok, pak- |
|
hirup indung. |
|
keur pangantén atawa budak nu disu- |
|
beledug jsté. |
paké, maké, lemesna nganggo, 1. nga- |
|
natan. |
|
dipak, diborong, diséwa maké kontrak |
|
gunakeun: maké ragaji; 2. nerapkeun: |
| pajar, 1. balébat, waktu rék bijil panon- |
|
(perjangjian): Urusan ngala endog pe- |
|
maké baju, nerapkeun baju, dibaju; 3. |
|
poé; 2. cenah: Pajar rék nyaba, geu- |
|
nyu dipak ku PT Anu, diborong, dikon- |
|
ngajénan: Nu teu maké ka kolot lain je- |
|
ning éta aya kénéh di imah! |
|
trakkeun ka. |
|
lema berbudi; 4. dijieun lantaran: Na |
|
majar, béjana: Majar aya kahuruan di |
|
ngepak (barang), mungkusan atawa |
|
manéh mah kitu-kitu baé maké ceurik! |
|
pasar! |
|
ngawadahan barang nu rék dibawa ata- |
|
kapaké, 1. kagunakeun (teu dihaja): |
|
majarkeun, omongan tadi: Majar teu |
|
wa dikirimkeun ka nu jauh. |
|
Duit balanja kapaké basa lalajo; 2. beu- |
|
boga duit atawa majarkeun teu boga |
|
sapak, sabungkus atawa sadus: siga- |
|
nang digunakeun: Barang nu geus teu |
|
duit, padahal boga, ngan sieun diin- |
|
rét sapak, sigarét sabungkus; benang |
|
kapaké mah tong diampihan; 3. diang- |
|
jeuman. |
|
sapak, sadus. |
|
gap hadé: Pagawéanana kapaké ku sa- |
|
majar manéh, kéna-kéna: Ulah majar |
pakacar, kabayan, tukang ngalaladénan |
|
réréa. |
|
manéh keur kawasa, sagala sawenang- |
|
di nu hahajatan; purah dititah ka ditu, |
|
capé gawé teu kapaké, hanas capé, |
|
wenang. |
|
ka dieu. |
|
tapi pagawéan teu dianggap hadé. |
|
teu majar kumaha, teu ngomong na- |
pakakas, parabot. |
|
bisa maké, bisa dangdan. |
|
on-naon, teu bisa kukumaha: Ari geus |
pakan, kantéh nu ditaropongan, sarta nu |
|
pakéan, papakéan, barang nu sok di- |
|
kajadian kitu mah, nu tadi tipopolotot |
|
dianyamkeun jeung lusi. |
|
paké ngabunian awak. |
|
téh, teu majar kumaha! |
|
dipakanan, (anak manuk) diparaban |
|
maké-maké, dangdan, maké papaké- |
| pajaratan, makam; lemesna tina kuburan. |
|
(ku indungna, tina sungutna kana su- |
|
an nu aralus; lemesna nganggo-ngang- |
| pajeg, sarupaning iuran ti rayat nu boga |
|
ngut anakna). |
|
go. |
|
pangasilan ka nagara pikeun waragad |
|
pamakanan, bagian tina kandang (em- |
|
pamaké, jampé pamaké, jampé ata- |
|
sagala rupa kaperluan nagara, saperti |
|
bé, domba) tempat parabna. |
|
wa ajian pikeun ngaganggu diri atawa |
|
pajeg kasab, pajeg kakayaan, pajeg tu- |
|
luhur pamakanan (babasan), luhur |
|
ingetan batur, saperti teluh, wisaya, pé- |
|
tumpakan jeung réa-réa deui. |
|
kokopan; kokopan. |
|
lét jsté: bandingkeun istijrad. |
|
majeg, 1. ngeunakeun pajeg; 2. mayar |
|
manuk pakan kundang, anak manuk |
pakél, buah manggah atawa limus nu pen- |