|
is atawa digarang. |
péncéngés, kembang céngék atawa kem- |
pénta, ménta, nyarita ka batur, hayang |
| pélbak, kélbak, piruruhan, wadah runtah |
|
bang cabé. |
|
dibéré barang atawa pitulung: Ménta |
|
meunang ngahaja nyieun tina kai jsté. |
|
méncéngés, (nu geulis) nenggang ti nu |
|
euy, saeutik!; sedengna neda: Kuring |
| pélé, sapélé, saeutik, teu sabaraha pen- |
|
séjén. |
|
neda ka sadaya, supaya (sim) kuring di- |
|
tingna. |
péncog, méncog, sulaya, teu cocog, bé- |
|
bébaskeun tina éta kawajiban (dina ra- |
|
nyapélékeun, ngalalaworakeun, |
|
da jeung nu diharepkeun. |
|
pat); lemesna ka saluhureun, nyuhun- |
|
nganggap teu penting kana sarupaning |
péncos, méncos, seukeut tungtungna, |
|
keun: Abdi nyuhunkeun dihapunten sa- |
|
perkara. |
|
néros nepi ka seukeut. |
|
daya kalelepatan; lemesna ka sahan- |
| péléngé, méléngé, muka saeutik (panto |
péndék, péndékna, ringkesna carita, cin- |
|
dapeun, mundut: Mundut naon Bapa |
|
jsb.). |
|
dekna: Péndékna, upama rék kitu jalan- |
|
téh ka abdi? |
| péléséd, méléséd, tipéléséd, nyolédat |
|
na, kuring mah moal pipilueun! |
|
paménta, perkara nu dipénta; lemesna |
|
atawa tisolédat lantaran salah nincak |
péndéléng, méndéléng, mendelik, ngo- |
|
panuhun. |
|
atawa leueur. |
|
bahkeun panon tanda ambek. |
péntil, alat dina liang hawa ban mobil jsté. |
| péléstér, lawon jsb. sacewir nu ngandung |
péneng, péning, tanda keur nu mayar, |
|
pikeun ngasupkeun hawa tina kompa |
|
pangrapet jeung ubar nu sok ditapelkeun |
|
pajeg anjing, karéta-mesin jsté. |
|
jeung nahan hawa nu geus asup. |
|
kana raheut jsté. |
péngkol, méngkol, ngarobah arah ka |
pényon, jadi robah bangunna jadi goréng, |
|
dipéléstér, diratakeun ku adukan apu, |
|
kénca atawa ka katuhu, henteu terus |
|
lantaran tidagor, katincak jsté.: Ku naon |
|
keusik lemes jeung semen batu (lanté |
|
lempeng (nu lumaku, jalan). |
|
éta émbér téh jadi pényon kitu? |
|
imah jsb.) |
|
péngkolan, tempat méngkol. |
péot, ngariut lantaran geus kolot (kulit jele- |
| pélét, 1. gurat-gurat bawa ngajadi dina |
|
pungkal-péngkol, mindeng méngkol |
|
ma) atawa lantaran jadi tuhur (térong, |
|
kai jsté. nu méh siga gambar; 2. ngaran |
|
(nu lumaku, jalan). |
|
cabé jsté.). |
|
jampé pamaké ngarah dipikabogoh. |
péngkor, pincang, teu bisa leumpang be- |
pépéd, béak akal jeung ihtiar: Kuring mah |
|
pélétan, aya pélétna: Kai tangkolo nu |
|
ner. |
|
geus ngarasa pépéd, kudu kumaha nga- |
|
pélétan alus keur sarangka keris jsté. |
|
jalak péngkor, ngaran sarupaning igel. |
|
warah budak jaman ayeuna, kieu salah |
|
mélét, ngagunakeun pélét. |
péngléd, méngléd, mundur lantaran si- |
|
kitu salah! |
|
kapélét, keuna ku pélét, jadi bogoh (ka |
|
eun kadupak, kateunggeul jsté. (jalma |
|
mépéd, nyisi pisan (nu keur leumpang). |
|
jelema). |
|
loba). |
|
kapépéd, kaéléhkeun omong waktu pa- |
| pélétét, mélétét, beunta saeutik; ban- |
péngpar, méngpar, nyimpang tina jalan |
|
rebut bebeneran, béakeun hojah. |
|
dingkeun méléngé. |
|
nu kudu disorang kalawan teu dihaja: |
pépéh, balik pépéh, malik mépéh, |
|
palatat-pélétét, rarat-rérét bari méré |
|
Lantaran kudana reuwaseun, sado téh |
|
mépéh. |
|
semu (awéwé ka lalaki atawa sabalikna). |
|
méngpar ngadupak tanggungan nu da- |
pépéka, tingkah. |
| péléyé, pépéléyéan, palaya-péléyé, |
|
gang.; bandingkeun béngbar. |
|
loba pépéka, loba tingkah (nu teu pati |
|
némbongkeun réngkak-polah nu gumeu- |
péngpélangan, bagian pingping beulah |
|
umum jeung batur). |
|
lis atawa kumasép hayang kataksir. |
|
jero. |
pépéko, bebencé, puyuh jago. |
| péling, pélingan, éling. |
péngpéléhé, méngpéléhé, diuk teu pan- |
pépéling, papatah. |
| pélog, ngaran surupan gamelan, kacapi |
|
tes nyarandé ka gigir cara nu rék ngagé- |
pépéndé, mépéndé, maréndé; paréndé. |
|
jsb. |
|
léhé. |
pépér, mépér, beberesih tas kalahajat ku |
| pélor, barang buleud atawa lonyod tina lo- |
péngpéong, kapéngpéongan, kaédan- |
|
batu, ku keretas jsté. lantaran euweuh |
|
gam eusi patrom, nu sok ditémbakkeun |
|
an (lalaki ku awéwé atawa sabalikna). |
|
cai. |
|
ku bedil, péstol jsb.; garanat. |
péngpéos, béngbéos. |
|
mépérkeun, ngulas-ngaliskeun (koko- |
|
parab pélor, musuh nu jadi atawa nu |
péni, alus atawa mahal. |
|
tor) tina leungeun kana barang nu keu- |
|
rék dijadikeun korban bedil atawa mari- |
|
rajapéni, 1. barang mahal; 2. kahitut- |
|
srak. |
|
em. |
|
an; hitut. |
pépérén, pérén. |
|
pélor nyasab, pélor nu nyimpang tina |
péning, péneng. |
pépérét, sésa saeutik: Bongan datang téh |
|
barang nu dicéntang atawa nu teu diha- |
pénjol, teu alus buleudna (sirah jsté.): Si |
|
elat teuing, ngan tinggal pépérétna ka- |
|
ja ditémbakkeun. |
|
Pénjol, pamoyok ka urang Jepang jaman |
|
daharanana ogé! |
| péna, pénah, kalam. |
|
Indonésia dijajah ku Jepang. |
pépés, mépés, ngalémpéskeun: mépés |
| pénal, leungit harga diri, teu aya nu mer- |
pénsil, 1. patlot; 2. alat paranti ngagam- |
|
gula, ngasupkeun parud kalapa atawa |
|
caya atawa nu ngajénan, lantaran min- |
|
bar ku cét cai atawa cét minyak. |
|
muncang kana peueut nu keur nyengka |
|
deng ngabohong, jalir jangji jsb. |
pénsiun, pangsiun. |
|
supaya lémpés (kempés). |